Sevmeyin beni boşuna
Ben zehir katılmış aşın
Damakta bıraktığı o acı tadım
Ben iyi biri olamadım
Sevmeyeli unutalı çok oldu
Bende bir resmin var
Öpmeye doyamadigim
Her akşam iyi geceler demeden
Yatıp uyumadigim
Bakıyorum şimdi halime
Ne zor şey değilmi ölüm
Varken değerini bilmedik ömrün
Gidince değerlenir kimliğin
Pamuk ipliğine bağlıdır nefesin
Üç günlük dünyadayiz
Vurdum alkolün dibine
Açtım fotoğrafını koydum önüme
İçme diyorsun ya ben icmesem
Şiir yazma hastalığım bünyeye nükseder
Bu hayat böylemi geçer bilmeceli
Dün gibi aklımda hâlâ 1453.
Atam Fatih yürütmüş gemileri karadan.
Nallarının sesi çınlıyor kulaklarımda;
Çağ açıp kapatan yüce hakan, selamlar sana.
Çıkmış İtalyan Meclisine süslü bir çingene,
Herşey için özür dilerim
Ben, ben olduğum için özür dilerim
Kapılara yatıp yal beklemeyip
Alnımın teriyle kazandığım için özür dilerim
Sabah oldu yine çaldı alarmlar
Yine kalk dedi bir gardiyan
Bu hep böylemi geçecek
Hayat dediğin böylemi bitecek
Ömür dediğin insana sunulan bir armağan
Şafak doğarken sahil kenarında
Tek tek bıraktım hayallerimi Dalagalar arasında
Ey yar bir seni bırakamadım
O soğuk suların arasındaki ateşe kendimi attım
Sabahın altı bucugu
Tanıyamadım bunca zaman sonra seni.
Gülerken parlardı dişlerin,
Hep umuda kanat çırpardı sözlerin.
Söylesene, sana ne yaptılar?
Şiir gibi konuşurdun eveli,
Tanıyamadım seni bunca yılın ardından
Suratın düşmüş biraz, yanakların asılmış
Her gün saçlarını tarardın, bugün dağılmış
Sana ne yaptılar böyle..?
Eskiden böyle değildin sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!