Hikmet Durkut Şiirleri - Şair Hikmet Durkut

Gizemi bırakta açıkça söyle
Aklından geçen o deli benmiyim
Zülfü tarayınca önüne şöyle
Gerdana dökülen teli benmiyim.

Şöyle bakınca seni mesteyleyen

Yine kaşınıyor moskofun g....ü
Biraz kanlandı ya Esedin biti
Eğer şahlanırsa türkmenin atı

Kaçacak yer ara saklan Suriye
Türkmenin ardında bütün Türkiye

Ne fazla eğilecek, ne fazla bükülecek
Adam dediğin adam biraz adam olmalı
Ne elini sıkacak nede tam dökülecek
Gülünce gül açılsın biraz candan olmalı

El verecek fakire yoksulu giydirecek

Hayatta hakiki mürşit ilimi
Öğret de öğrenelim öğretmenim
Töre, adet, edep, ahlak, dilimi
Öğret de öğrenelim öğretmenim

Anlatta bilelim nedir nihayet

Yanımdan geçerken halime baktın
Eskiden eser yok mutlu oldun mu
Sen geçtin arkanda kalanı yaktın
O kül oldu sen sararıp soldun mu

Alnımda oluşan çizgiye bakıp

Anlamanı bekleyen kim
Sende öyle zeka nerde
Fayda vermez artık hekim
Düşmüşüm onulmaz derde.

Göz ucuyla şöyle bakıp

Hayalini alıp yollara çıktım
Sallandı vagonlar devrildi tren
Bu sevdayı getir götür ben bıktım
Mutlumudur bu dertleri getiren

Bu sevda yandıkca baca tütecek

Güzel saça takar yiğit döşüne
Seninle güzeldir mevsimler çiçek
İlham olun ressamların işine
Seninle yapılır resimler çiçek.

Sen goncaysan bilirimki ilkbahar

Giy sevdiğim gelinliği üstüne
Çık karşıma bakıp göreyim seni
Bitsin artık yılların ayrılığı
Hasretle göğsüme sarayım seni.

Bahar gül için bülbüle yarsa

Sevgini zincirden kurtarmak için,
Düğümü kalbinden çözmen gerekir,
Gelmeyen sevdayı çağırman niçin?
Önce Mecnun olup gezmen gerekir.

Kötülük yok sende kötü değilsin,