Ne yaparsan yap, gönül,
Hayatı geri saramazsın.
Müebbetle mahkûmsun,
Yaşadığın ve yaşattıklarının.
Dünyaya geldiğinde,
Hiçlik girdabına düştün.
Yalanla hayal arasında,
Boşluktaki nokta bir bütün.
O nokta bir gün,
Ömrünün sonuna gelir ansızın.
İçin sızlar, derin bir boşluk olur,
Birkaç tanıdık yüzde kalır adın.
Düşün, geçer sessizce,
Yürekten mahalleden evden.
Eksilir bir şeyler,
Virgüller gider kendiliğinden.
Birkaç saniyen kalır hatıralarda,
İçinde siyah beyaz üç beş karen.
Yitip götürür zaman tozlu arşivleri,
Bitmeyecek, yarım kalacak senin de hikâyen.
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 15:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Yalnızca zaman, geçip gittiğinde geçmişin değerini hatırlatır; ama bir anın içinde kaybolan kalp, hep aynı soruyu sorar: ‘Nereye gitti?’"
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!