Baktım ki herkes hikâye
Canımdaki ses hikaye,
O sevdiğim kes hikâye.
Sahnedeki cüce benim,
Işık bilmez gece benim
En büyük bilmece benim.
Ne gülşende, gülde fayda,
Ne hal içre halde fayda,
Ne konuşan dilde fayda.
Her biri ayrı gaygayda.
Eş, dost, sevgili hep dekor,
Bir ada ve üstünde kor.
Aklın güçlüyse otur yor.
Baktım ki her şey hikâye,
Saz hikâye, ney hikâye,
Aşk, meşk, sakî, mey hikâye.
23.03.2015 22:35
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 24.3.2015 16:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahbettin Uluat](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/24/hikaye-151.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!