Resul buyurdu,insan ölür,
Hayır hasenat,hepten durur,
Yalnız üç şeyden,sevap gelir,
Sevabı bitmez,üç kişinin.
Şehit ölü değil,onlar hep canlı,
Mezarda durmazlar,gezer dünyayı,
Ne yerler içerler, bilinmez sırlı,
Şehidim sen rahat, uyu mezarda.
Ne anamız kaldı,ne de bir baba,
Kalmadı kimsemiz,yalan dünyada,
Geçti günlerimiz,türlü oyunla,
Kılmadı vefayı,şu yalan dünya.
Kardeşim versin Allah,sabır,selamet sana,
Kaderdir üzülme,bugün sana,yarın bana,
İmtihana geldik,iman ediyorsun buna,
Allah rahmet eylesin,bütün geçmişlerine.
Şunu bilki her şeyimiz bize bir emanet,
Şehrin bir de vardır,kabristanlığı,
Sessiz,in,cin top oynuyorlar sanki,
Hep taştan mermerdendir evleri,
Son durak,orası ahret kapısı.
Kendi halinde tüccar,kanaat ehlindendi,
Endenozya'ya varıp,orayı mesken etti,
Satıyordu güzelce,dükkanda kumaşları,
Yardım ediyor ona,sadık bir elemanı.
Fatih tebdil-i kıyafet geziyordu,
Sadrazam Mahmut Paşa ile dolaşıyordu,
Fatih Cami yanında bir ara durdu,
Halk ne yapıyorsa alenen gördü.
Hep müslümanları,buluyor bela,
Bu ne biçim iştir,almaz hafsala,
Zulüm yapıyorlar,müslümanlara,
Yazık kan akıyor,dünya uyuma.
Saad bin muaz ra. kılmadım asla,
Namazda aklıma,gelmedi dünya,
Hatırlamam ki ben hiç bir namazda,
Kardeşim huşuyla,kıl namazını.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!