Nuh as.ın yaklaşmıştı vefatı,
Karşısına aldı çocuklarını,
Vasiyetim yap Hakka ibadeti,
Dünya iki kapılı bir ev oğlum.
Bir şey anlamadım,yalan dünyadan,
Çoluk çocuk hepsi, boş ve yalan,
Var birazcık sen de,gezip oyalan,
Dünya sen ne çok, kandırdın beni.
İki kardeşten birisi diyordu,ben kalayım köyde,
Şehir çok karanlık,günah işlemek var bir de,
Köyde çobanlık yapar,beslerim koyunla,keçi,
İnsanlar tuhaf olmuş,şehirde görmüyorlar açı.
Bir Padişah vardı,Ülkelerden birinde,
Dolaşmaya çıktılar,pazarda Veziriyle,
Tanımasın diyerek,gizlemişti kendini,
Bilmek istiyordular,halkının niyyetini.
Bahtiyar kullarına verir Mevla,
Kime kız,kimine oğlan dünyada,
Sevindirir insanı,tatlı meyva,
Ahirette nur çocuk,sürur dünyada.
Gençler ailenin,mutlak temeli,
Ülke geleceği,kıymetli yeri,
Neslimin bekası,onlarda gizli,
Gençlerime sahip,çıkalım Dostlar.
Fatih tebdil-i kıyafet geziyordu,
Sadrazam Mahmut Paşa ile dolaşıyordu,
Fatih Cami yanında bir ara durdu,
Halk ne yapıyorsa alenen gördü.
Kendi halinde tüccar,kanaat ehlindendi,
Endenozya'ya varıp,orayı mesken etti,
Satıyordu güzelce,dükkanda kumaşları,
Yardım ediyor ona,sadık bir elemanı.
Hep müslümanları,buluyor bela,
Bu ne biçim iştir,almaz hafsala,
Zulüm yapıyorlar,müslümanlara,
Yazık kan akıyor,dünya uyuma.
Saad bin muaz ra. kılmadım asla,
Namazda aklıma,gelmedi dünya,
Hatırlamam ki ben hiç bir namazda,
Kardeşim huşuyla,kıl namazını.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!