Bir Padişah vardı,Ülkelerden birinde,
Dolaşmaya çıktılar,pazarda Veziriyle,
Tanımasın diyerek,gizlemişti kendini,
Bilmek istiyordular,halkının niyyetini.
Bahtiyar kullarına verir Mevla,
Kime kız,kimine oğlan dünyada,
Sevindirir insanı,tatlı meyva,
Ahirette nur çocuk,sürur dünyada.
Gençler ailenin,mutlak temeli,
Ülke geleceği,kıymetli yeri,
Neslimin bekası,onlarda gizli,
Gençlerime sahip,çıkalım Dostlar.
Ne hainler gördü bu asil millet,
Ekmeğimizi yiyen oldu illet,
Nice hain bize yaptı ihanet,
Ne alçaklar gördü,bu asil millet.
Bir kimsenin malını çalmak kul hakkı,
Otobüste birisini itersin belki,
Trafikte sıkıştırmak yoldakini,
Başkasının yoluna geçmek kul hakkı.
Son safhada gelir Mehdi,
Deccalı kaldırır ortadan bilki,
Süfyan zuhur eder,alametli,
Bunlar Kıyametin alameti.
Ne olursun sen bozma, meclisde bir kimseyi,
Ayıplarına bakıp ta, kınama sen kimseyi,
Bundan daha kötü bir, insan görmedi cihan,
Kınanacak varsa bil, o da nefsindir insan.
Kırıkkale kuruldu fabrikalar,
Türkiye de bir yere topladılar,
Paşalar burayı uygun buldular,
Türkiye'mi savunur, Kırıkkale.
Hz.Adem babamız ezelde,
Hz.Havva insanlığa anne,
Bir kız,bir oğlan geldi dünyaya,
Ulaştı sayıları kırka.
İnsü cinnin kıblesi,dünyada beytül Kabe,
Meleklerin kıblesi,semada beytül İzze,
Beytüllah der hacılar,dünyadaki Kabeye,
Beytül mamur denilir,semada meleklerce.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!