Nasıl da el sallıyor kış,
Kasvetli soğuk yüzüyle.
Bitecek bu gölge oyunu,
Tükenecek öyle veya böyle.
Dışarıda yağmur kokusu,
İçimde sönmüş anılar.
Pişmanlık nafile bugün,
Hayat işte, kuş gibi uçar.
Göğsümde acı sıkışma,
İçimde tarifsiz karanlık.
Dilim mahkûm derin gözlere,
Celladımmış meğer, yazık.
Taş kesildi sesim,
Sözlerim yok oldu, bitti.
Rüyanın içindeki rüyam,
Bir düşmüş, hiç oldu, gitti.
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 15:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
“Zaman geçer, ama kırık kalplerin izi hep kalır; bir anı değil, bir yaşamın hafızasıdır acı.”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!