Herdem Ankara Şiirleri - Şair Herdem Ankara

Yüreğim yanıyor çocuk
Kara gözlerinde ne hayallerimiz vardı
Sen baba olacaktın da torunlarımı getirecektin hani
Şimdi dönülmez uykudasın
Uyan diyordu herkes sana ama sen dinlemedin
Uyan çocuk uyan kara gözlü uyan

Zor şimdi ruh halimi söylemek
Bir bilinmezdeyken
Dönme dolap gibi dönüyor düşüncelerim
Sular durulur gibi oluyor bir an
Hani yağmur öncesi rüzgârı gelir
Sessizlik alır

Tamam Şimdi Git Diyorsun

Tamam şimdi git diyorsun ama olmuyor be can suyum
Çınlaması eksilmiyor cemre düşen düşüncelerin

Tamam şimdi git diyorsun ama olmuyor be aşk hecem

Tanımak İstiyorum


Tanımak istiyorum o yazan yüreği diyorsun ya
Öyle bir hüzün kaplıyor ki beni
Ne ben kendimi ifade edebiliyorum o anda

USTAM

Gömleğimi getirin diye bağırıyordu avaz avaz
Şaşkınlıkla bakındım sese
O ustamdı
Ne olduğunu anlayamadım döndü;

VATAN

Orada bir köy var uzakta demiş şair
Biz kör karanlıklarda kilometreleri ölçmedik
Sevgimizi verdik sadece sevdik
Havasını solumadığımız,

Bu toprak öyle bir toprak ki
Buğday ekiyorsun buğday alıyorsun
Nohut ekiyorsun nohut alıyorsun
ÇINAR diyorsun oluyor adı Feyzullah ÇINAR
Ağıt söylüyorsun söz oluyor Mahmut ERDAL
Yanık yanık dert söyleyen diyorsun bu kez ismin Ali METİN

Türküde Ezgi Mektupta Namesin

Seni tarif ederken hep haksızlık etti sözcükler
Bir davanın sanığı yaptılar
Yargısız infazların sahibi sensin dediler
Sen aldırış etmedin serzenişlere

Uğurböceğim

Uğurböceğinin bir bensem diğeri sensin sevdiğim
Dünyaya nasıl bakarsan öyle gelişirmiş kader
Hadi yeniden bakalım geleceğe
Hadi yeniden uçuralım uğur böceğini

UNUTMADIM

Hayalimde canlandırmıştım seni
Kalbimde çizmiştim resmini
O bana ilk gönderdiğin resmin var ya
Kalbimde çizdiğim resimle aynı biliyor musun