Keyfimin Kâhyası
Yazarken hep sorardım
Kendime,
Neyim eksik, ne yapmalıyım
O kadar kaçmak istiyorum ki uzaklara
Ne beni bilen olsun
Ne de ben bileyim dünyanın acımasızlığını
O kadar kaçmak istiyorum ki çocukluğuma
Çocukluğumdaki gibi yağ satarım bal satarım demek
Ustayı öldürmeden birlikte yaşamak istiyorum
Hüzün yine erkenden çaldı kapımı
Ne benle olmak istiyor ne benden vazgeçiyor
Benimle bırak diyorum bir dostla konuşur gibi
Ne benden vaz geçiyor,
Ne de benle yaşamak istiyor
Erkenden çaldı kapımı
BOYNU BÜKÜK
Boynu bükük bir çocuk görsem kızardım ona
Rol yapıyor sanırdım
Ya kendine acındırmak ister tavrı yok mu?
Beni deli ederdi o tavrıyla
Gelmeyeceksin!
Dileklerimiz bir bir yok oldu
O ıssız gölün kenarında dilediğimiz dilekler
Maziyi anıyorum yokluğunda
Ayrı bir batışı var güneşin
Seni Gördüğüm O An
Yıllarca özlemini duyduğum
Özlemdin, Hasrettin, Şefkattin
Ölen sensin aslında;
Çocukluğu yaşamak istiyorsun,
Oyuncaklarla dolu bir çocukluk yaşayamadın,
Çılgınlar gibi sevinemedin,
Çocukluğumu çocukça yaşamadım diyorsun,
Suskunluğu satır aralarında da yaşamak zorundasındır hayatı
Ne bir mahkumsundur hüküm giymişcesine
Ne de bir kölesindir yük çekercesine
Suskunluğun satır aralarına gizlersin sevdanı
Ve
Yaşamak zorundasındır sana yazılmış olan repliği
Sevmeyeceksin! ....
Sevmeyeceksin arkadaş
Ölürcesine,
Taparcasına sevmeyeceksin
SEVGİLİ
Bir yangının ortasında kıvılcım olup yanmayı
Bulut olup sessiz sedasız diyar diyar dolaşmayı
Bir çiçekte koku olup rüzgârla uçmayı
Sevdanın mutluluğunda sarhoş olmayı Bilir misin? sevgili
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!