Her Şey Senin İçin... Şiiri - Tülay Sustam

(t)

tenin değildi tenimden ayrılan
önce serçe parmağın ayrıldı saç tellerimden
o günden beri ellerim gitmedi saçlarıma

(ü)

yüreğinin şehre açılan kapısandan içeri girdim
arka bahçeye açılan kapı beni ilgilendirmiyor
bilirim ki yüreğini açan anahtar benim elimde

(l)

gece vardiyasını gündüze bırakma telaşında
bir senin yerini kimse alamadı, alamayacak

(a)

yalnızlık ve gözyaşı paltosunu giymiş
kolkola girip bensiz sokağa çıkıyorlar
arkalarından su dökmedim
gittikleri gibi gelmesinler diye! ..

(y)

odamın şehre açılan kapısını kapatıyorum
senden sonra yüreğime aşk doğmasın diye

(s)

yeşil de olsa gözlerin ben sana hep 'üzüm gözlüm' diyeceğim
nasıl sen benim kahverengi gözlerime bakıp 'deniz gözlüm' diyorsan...

(u)

ben seni kapalı kapılar ardında sevdim
ne zaman kapısı açıldı sevdanın büyü bozuldu
keşke o yüzünü hiç görmeseydim hep hayalimde yaşasaydın

(s)

ay'da ki parmak izi benim
boşuna her gece yıldızlardan dilek tutup
sana dönmemi bekleme...
bir sokak lambasıyla aydınlat yüreğini
bir mum aleviyle ısıt ellerini
anla sensiz benim neler çektiğimi

(t)

sen benim bilinmeyen yanımsın
hiçbir zaman anlayamadım seni
her istediğimde seni yanıma çağırsaydım
hiç ayrılabilirmiydin benden hiç gidebilirmiydin?
her seferinde senin bana ihtiyacın olduğu için çağırdım seni
o yüzden sen hep geldiğin gibi gittin
Ay şahit, yıldızlar şahit ben seni kendim için çağırmadım

(a)

bütün yaşanmışlıklar adına nasıl ayakta durduğumu
ve her geçen gün biraz daha güçlü olmama şaşırıyorsun
bunun tek bir nedeni var serserim! ...
o kara dudağına bir buse kondurmadan ölmeyeceğim
ölsem de gözlerim açık gideceğim

(m)

benim değil, senin değil, bizim değil, aşkın değil...
bu şehrin iki yakası hiç bir araya gelmedi
o yüzden bu şehir de düğme iliğe geçmedi
bağrı açık bir şehrin göğüs kafesine yatır beni
ve yüreğimde ki sesi dinle! ...
her atışında 'seni sevdiğini' söyleyecek...