Her İki Cihanı Değer Gözlerin

Seni candan sevdim vallahi billah
Her iki cihanı değer gözlerin
Âşıkların her dem çekmededir ah
Bu ah-u figanı değer gözlerin

Ne dil ile seni medh edem güzel
Seni medh etmiş Kur’an’da Lemyezel
Sen nur-ı mutlaksın, ta ezel ezel
Zâhir ü nihânı değer gözlerin

Hüsnün pertevinden halk oldu cihan
Arş u kürsî, levh-i mahfuz hem cinan
Seb’a-i seyyare, yedi âsumân
O arşu’r-rahmanı değer gözlerin

Kâb-ı kavseyn, hilal kaşın halında
Ve’d-duhâ ve’l-leyli zülfün telinde
Şefâat beratı vardır elinde
Elbet değer o fermanı gözlerin

Aşkıñ âşıkları kılmış serseri
Anınçün çekerler ah ile zârı
Sana mülk eyledi âb-ı kevseri
O bahr-i ummanı değer gözlerin

Dembedem işimiz gücümüz suçtur
Bir nazarın günahkâra ilaçtır
Ümmetin günahkâr olsa da hiçtir
Affeder isyanı değer gözlerin

Biz âsî ümmetiz, eyle şefaat
Sen ki himmet etsen, zay olur zillet
Cehennem göz yumar, gel diyor cennet
Hep hûri gılmanı değer gözlerin

Seni sevdi, sen hakîkat yârisin
Hakikat içinde gizli sırrısın
Cümle nebîlerin sen serverisin
Bunca bin sultanı değer gözlerin

Kemter Cemâl Hoca, kulun, kurbanın
Derun yarası var, diler dermanın
Sende şifa buldu ehl-i irfanın
Hezaran Lokman’ı değer gözlerin