Her Duydukça Coşarım Şiiri - Sevinç Kavuk

Feleğin işinden, sillesinden anlayamam ama
Noktayı virgülle uzatmak suçun faili midir
Olasılığını da belki bilemem ancak
Her duydukça coşarım kayıtsız şartsızlığımda
Kelimelerle oynayacağım demeyi seviyor içim

Kelimelerinle demeye asılı kalıyor
Ele avuca alınacak varlığı olmuyor ki hiç bunun
Nasıl oynanır bununla böyle hem kim ile diyorsam
Havada kalan zaten bir kim değil ki…

Sular havada kaynar denilmez ki bulut varlığına
Ortaya bir tehdit karmaşası sokma tavı kaçaklığına da
Er meydanı ne işe yarardı yoksa, değil mi ama? ….

Bu oyunu becerme varlığı kışkırtı sinekliğinden fazla
Sivrisineklik zaten…
Hem oyunun hakemliği vardır belki diye açıklığı bile yok

Bu yüzden ben de sevgiyle karşılıyorum hep seve seve
‘’Kelimelerle oynar gibilik oyununu, sana bırakırım senliğinde’
İade-i teminat zarafetine anlayışımdır…

Her kelimeyi yormadan sunarım faziletinin derinliğince
Görüşülür sadece benimle sevgi ısıtılan yüreğin kucağında
Doyumsuzluğu bu coşku güzelliğinde seviyorum aşkımla

Doyumu sevmem
Çünkü o, otur bir kenara sessiz sedasız diyor hep o varlığında
Doyum duyumunu okşayan benliğim bir bütünlüğünde
Beş bin yıl körpeliği bir ulus varlığının bilinç anlayışına
Dünyanın yörüngede dengesini hem koruyup hem de zarif daha
Tatlı kendi ekseninde dönüş duyumunun o eşsiz kıvamına
Doyulur mu hiç denilmez mi ki, değil mi ama? ….

Öyle hoş doyum duyumuna sempati kırpışıyor ki gözleri
Doyamadığım işte bu güzellik varlığı…
Öyle hoş doyum duyumuna sempati kırpışıyor ki sözleri
Doyamadığım işte bu güzellik varlığı…
Öyle hoş doyum duyumuna sempati kırpışıyor ki öz değeri
Doyamadığım işte bu güzellik varlığı…

Eylül 2007