Yeniden doğururken ağaçlar kendini her bahar,
Biraz daha soldurur rengini her mevsim insanlar.
Bırakın da kutlasın ağaçlar doğum günlerini,
Rengi solan insan için bunda sevinecek ne var?
Tükendi, tükenmez sanılan o bulunmaz hazine,
Bahar gelmiş,ağaçlar çiçek açmış bundan bana ne?
Bindim ben sarhoş gibi sallanan bir geminin üstüne
Sürüklüyor bu gemiyi batıya doğru bir rüzgâr!
Kayıt Tarihi : 27.2.2016 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!