Düşlerimde kimi kez ateşle oynuyorum
Bakıyorum yanıma yöreme hiçbir şeyler yok.
Uykularım kaçıyor
Sonra mektuplar yazmak geçiyor
Duras gibi içimden
Yazmayı öğrenmeye çalışırım sanıyorum
Ama anlamıyorum yanıyor birden
Elimdeki kağıtlar yanıyor.
Kandırmak mı dersin
Hayır
Asla
‘’Yazarken /Değdirir gibiyim/Yüzünü /Senin yüzüne ‘’
Diyordu Dağlarca
Sonra
Derin avunmalar içinde
Karanlıklarda buluyorum bukle bukle saçlarını
Uçsuz bucaksız sonsuzluğa bakan gözlerinden aydınlanıyor odam
Sende yaşadığıma yeniden inanıyorum.
Bir kez daha duyumsatma bana yanımda olmadığını
Kapıma gel ki ışıdığını bileyim günün.
Bir sabah düşsün penceremden içeri.
Sabah getirsin seni bana.
Gel ki.
Düşlerimin /mektuplarımın dışında
Yüzümün yüzüne değdiğini bileyim
Ben ilkin yanmayı sonra kavuşmayı
Ve tüm zamanlarda sevmeyi senden öğreneyim.
Kayıt Tarihi : 13.10.2010 18:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

'Başka hiç bir şey istemem; Sen yanımda ol yeter...' Çok güzeldi.. Kutluyor, başarılar diliyorum...++
Bir kez daha duyumsatma bana yanımda olmadığını
Kapıma gel ki ışıdığını bileyim günün.
Bir sabah düşsün penceremden içeri.
Sabah getirsin seni bana.
...
Ben ilkin yanmayı sonra kavuşmayı
Ve tüm zamanlarda sevmeyi senden öğreneyim.
-
ne denebilir ki ...
bahara cemrelere yakışır bir şiir olmuş ..
muhteşemdi ..
baştan ayağa şiirdi aşktı sevdaydı ..
sevgilerimle abim ..
' Ben ilkin yanmayı sonra kavuşmayı
Ve tüm zamanlarda sevmeyi senden öğreneyim. '
Kutlarım beğeniyle sn. hocam...
Her Adımda Aşk
Düşlerimde kimi kez ateşle oynuyorum
Bakıyorum yanıma yöreme hiçbir şeyler yok.
Uykularım kaçıyor
Sonra mektuplar yazmak geçiyor
Duras gibi içimden
Yazmayı öğrenmeye çalışırım sanıyorum
Ama anlamıyorum yanıyor birden
Elimdeki kağıtlar yanıyor.
Kandırmak mı dersin
Hayır
Asla
‘’Yazarken /Değdirir gibiyim/Yüzünü /Senin yüzüne ‘’
Diyordu Dağlarca
Sonra
Derin avunmalar içinde
Karanlıklarda buluyorum bukle bukle saçlarını
Uçsuz bucaksız sonsuzluğa bakan gözlerinden aydınlanıyor odam
Sende yaşadığıma yeniden inanıyorum.
Bir kez daha duyumsatma bana yanımda olmadığını
Kapıma gel ki ışıdığını bileyim günün.
Bir sabah düşsün penceremden içeri.
Sabah getirsin seni bana.
Gel ki.
Düşlerimin /mektuplarımın dışında
Yüzümün yüzüne değdiğini bileyim
Ben ilkin yanmayı sonra kavuşmayı
Ve tüm zamanlarda sevmeyi senden öğreneyim.
Necdet Arslan
Ama anlamıyorum yanıyor birden
Elimdeki kağıtlar yanıyor.
çok zarif bir şiir dili...mükemmel bir şiir...siz çok yaşayın sevgili ustam...
TÜM YORUMLAR (32)