Gurbeti içimizde büyüttük
Ana baba dedik yar dedik dost dedik
Ekmek parası uğruna ömrümüzü heba ettik
Yine de kıymetimiz bilinmedi
En yakın bildiklerimiz
Bizi dilleriyle dövdü…
Vatanda gurbetçi olduk
El diyarında yabancı
Ne İsa’ya yaranabildik ne Musa’ya
Arafta, ayazda kaldık
Ruhumuza kadar donduk
Ne kadar kazanırsak kazanalım
Kaybeden her zaman biz olduk…
Mutluluklarımız hep buruk
Sevinçlerimiz yarım kaldı
Gözyaşımızdaki tuz dilimize aktı
Ne yediğimiz lokmada tat
Ne de yaşadığımız hayatta huzur hiç olmadı
Yalan dostlukların yalan sözlerine kandık
Öyle bir hayat ki
Her anında hem biz gurbetteydik hem gurbet bizim ruhumuzda…
© Seyyid Burhaneddin Kekeç
28-05-2019
02 : 32
Seyit Burhaneddin Kekeç
Kayıt Tarihi : 28.5.2019 03:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!