Hazan mı Gelmiş Semtine Şiiri - Eyüp Beyhan

Kaysı ağacı,
solmuş, sarartmışsın yaprağını,
Hazan mı geldi semtine
Hüzün sarmış o selvi bedene.
Miş miş yaprağı,
Ne umutlarla tutulmuştun o dallara
Ve
ayrılık gelmiş dökülmüşsün toprağa,
Sanki bu bir mesajdır insanlığa.
Uyarı vardı vel-asır’da!
Şimdi anladın mı vaktin darlığına.
İşte geldi binbir desenli hazan mevsimi
Gelince vakti zamanı
saniyesi şaşmaz,
ne yapsan boş,
yükseklerde gelen bir karar var,
Vakit tamam haydi koş, koş!
Ve
Ayrılık doğadan,anadan,vatandan,yardan
Sonu bilinmez yeni bir yolculuk başlar,
Penceresiz bu handan.
Giden memnunmudur yerinde bilinmez
Bilinen tek şey
zerrenin hesabı görülecek.
Çaresi yok yazılmıştır deftere
Sayfalar tek tek dürülecek!
Kaysı yaprağı anladım seni,
Güvendiğin dalların tutamadı seni
Kader bu elde ne gelirki
Ve
anladım ki sonsuza yolculuk var
Sorulacak muhakkak,
heybende ne var?
Anladım;
Hevâ ve heves hepsi yalan,
Yalnız baki olan ulvi davam!
Davaya er olana es-selam!
Geldi hazan mevsimi,
Rengin sararmış, solmuş,
Yolcum koşmaktan yorulmuş,
Maziye kalan,
kubbede sedayı hoşmuş.
(E.B.Kasım2023)