Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Anadolu'nun bir köyünden
ben Senem
kekik kokulu dağların kızıyım.
kız çocuğu demek ;
ormanda taze fidan,

Gölde kanat çırpan yaban ördekleri

Ormanda çeşit çeşit göçmen kuşları

Sokak avcısı aslan gibi kediler

Rüzgar eserken dağlara ,çiseleyen yağmurda yaprak halıdır yollara,katre parlak parlak ışıldar yaprakta... halkı candır insanına !
Yağmur çiselerken ıslak ıslak toprağa,
asılır dallara gonca gonca güller
,bülbül ağıt yakar ayrılığa,hüzün dolar yüreğine,
halkı candır kardeşine...

şafak sökerken
tan yerinde güne,
yıldızlar
uykuya yatar gökyüzünde,
umut sabırla
tırmanır dağ tepe ve zirveye

şafak sökerken
tan yerinde güne,
yıldızlar

Zulmün bitmezken gece karanlığı gibisin
Namerdin elinde kalmış memleket zincirli
Seher vaktinde ağıt yakan anayı anımsa
Dağlarda karlar eriyor,bitmiyor bahar selleri
Barış varken neden ölüyor ülkenin gençleri...
21 mart 2017

Kolu kanadı kırık düşmanca savrulan
Umutsuzluğu umuda çiçek diye açtıran
Damarlarında deli dolu kanlar çağlayan
Asırlarca çağlar Anadolu toprağından ...
*
Gençliğe güvenen çok büyük insanlar

insanım
benim de vardır vatanım
diyar diyar gezsem de alemi
yüreğimde taşırım memleketimi,
rüyalarım Türkçe,
unutulmaz çocukluğum,

bekledim zaman durmuyor
çok geciktin fikrim takıldı boşluğa
aklım sende asılı kaldı
gözlerim kapıda

Dökülür zülüfler tel tel al yanak üstüne
Sevda sarılmıyorsa yumak yumak içine
Bekleme hiç umut yok artık yarınımıza
Belki birgün diye bekleme boşu boşuna