Aşk mı sevgi mı ruhumun içinde gizemliydi
Kimse tanımazdı ruhum karanlık ve gizemliydi
Yüreğimin derinlikleri içinde birikmiş gizemler
Benim ruhum gizemlerin içinde esir kalmış
Bir sokağın köşesin de oturmuşum ağlıyorum
Hiç Bir şeye değişemem asla seni
Aşık ruhum yine çok özlüyor seni
Yokluğunu anlatamıyorum sana seni
Ruhumda bir canım varsa oda senin
İyi gibi görünüyorum ama özlüyorum seni
Allah'ım diyorum neden ben
Sorguluyorum hediyemi bana yoksa cezamı
Sevmek sevilmek acı vermemeli bu kadar
Çaresiz bırakmamalı yok etmemeli ruhu
Gece nedir gündüz nedir bilemez oldum
Yakamozu seyrederken
Ay ışığı gözlerine vurunca
Sessiz sessiz sana bakarken
Endamın ismin gibi yakışmış sana
Karanlığın içinde kaldım
Işığımı ve sevdiğimi kaybettim
Dertlerin en ortasında kalmışım
Herkes gibi sende kırdın kalbimi yarim
Hayallerim ve anılarım artık olmayacak
Güneş doğdu günü aydınlattı ışıklarıyla yar
Güneşim gibi gözlerinle aydınlat ve beni sen sar
Güneş giderse bir ufuğun boşluğunda batar
Güneşim gidiyor üşüyen bedeni mi sen sar
Birazdan doğar aydınlatır gizemli geceyi ay
Görmek istemiyorum kimseyi
Üzülüyorum her yanımı sarmış yalnızlığın esareti
Lambaları kapatmayın sadece uzaklaşın yanımdan
Efkarım acılarım üzüntülerim hepsi kaldı sinemde
Sorma dostum halimi iyiyim
Esir oldum elleri bağlı bir şekilde
Yüreğinin boşluğunda tutukluyum sadece
Benden başkasını tanıma ve asla sevme
İsmimi ağzından düşürme hep söyle
Kuşlar özgürlüğe açtı kanatlarını
Köhne olan bu dünyada ve hayatımda özlemekten
üzülmekten başka hiçbir şey öğrenemedim
derinlemesine sürüklenen ruhumun nefesi
yüreğimin sana teslim olduğunu öğrendim
Ağlayan birinin sesi geliyor dışarda
Paramparça bir yaralı yürek var orada
Derdin çok mu var yaralı ceylan
Ruhunu neden sarmış kapkara duman
Gel sadece yanıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!