Elimizdekiler uçup gidecek
dünyanın kaderi böyle çekilecek
asla isyan etme sadece ruhun sabredecek
gidecek o canlar yuvalarına
sonbaharın sonuna geldik
Gönlü ve yüreği değersiz sevdiğim
Oysa ki seni ne çok sevmiştim sevdiğim
Seni ben böyle mi bilecektim yalancı sevdiğim
İstersen artık dönme gelme sevdiğim
Bu canımı sen yaralı bıraktın sevdiğim
Zavallıların işi değil aşkını beklemek
Gecenin soğukluğu umurumda değil ki
Evin duvarları hiç konuşmadı konuşmuyor
Adın sadece yüreğimde kazılmış bir İsim
İnan bana hayatım seninle Mutludur
Beni kimse anlamadı bu şehirde
Esir olmuştum her gün senin ellerinde
Aşkın ızdırabı bir kere girmiş yüreğime
Bitmiyor bu yüreğimdeki anlamsızca çile
Sensizlikte gözlerime inmiş perde
Gülmelerim sahte birde yalan sözlerim
Yaralı kalbim ızdıraptayım
Bilemedim aşkın acı vereceğini
Gülüşünden eksilttiğini
Ne güneş güneş gibi doğuyor
Ey yar Şansızlık yine beni buldu
Yüreğimde yeşeren çiçeklerim soldu
Gözlerimle canlandırdığım hayaller kayboldu
Ah be yar beni bir hiç uğruna unuttun mu
İfşa ediyorum ben kendimi
Ellerini tuttuğumda
Gözlerine baktığımda
Aşkın ve sevdan düşer aklıma
Güzelliğin hep aynı kalsın karşımda
Cesaretleniyorum seni görünce
Ay'ın ışıkları nedense var yok arasında
Koca şehir bürünmüş karanlığa
Bense üzülüyorum onsuzluğa
Ah ah kalbim vurulmuş bir kıza
Yüreğimde tutuşuyor aşkın ateşi
Fırtına esiyor şiddetli bir şekilde
Kalbim ve yüreğim ızdırap içinde
Feryat eden kalbin sesini duymazmış kimse
Bıraktın bu mecnunu gönül yarası içinde
Kar taneleri düşmüş yalnızlığın şehrine
Bitmesin yüzümüzde gülümseme
Ellerini bırak kalbime
Huzur oluyorsun yüreğime
İnan bana aydınlık oldun gözlerime
Yalnızlık bitsin artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!