Bugün ben dostlarıma, sitem ettim...
Kınalama ayakların, gel diye...
Ne onlar arar, ne ben sorar oldum,
Telefon, mektup, icat olmuş niye?
Dost, dostunu hatırlardı... Eskiden,
Kadın; hümanist dimağın aydınlık yüzüdür,
Kadın-erkek ayrımı, cehaletin adıdır
Can içinde canan taşır, analık özüdür,
Issız dünyaya ses katan, onun can gözüdür.
Nesiller var etmek ona, Tanrı’nın lütfudur.
*
Türkü gözlerini sevdiğim dilber,
Senden ayrı gezmek ömre heder,
Cemalin, elif, lam, kamer’e benzer,
Yüreğin yasin-i şeriften öter.
*
Bu gönlümüm ayin-i cemisin sen,
Yaralarım, yaralarım,
Merhem ister, yaralarım.
Nazlı yârim, yok yanımda,
Sızlar oldu, yaralarım.
__________Yara, yar içimde yara,
__________Yârsiz, sırtım gelir yara,
Yarama tuz basma...
Bırak sabah olsun.
Kendi karamsarlığına,
Benim umutsuzluğumu ekliyorsun.
*
Bunun sonu yok...
Sarılmadan kollarımız,
Ayrıldı bak yollarımız,
Bizi böyle ayırana,
Dar olsu yalan dünyamız.
_______ Oy nideyim, nideyim;
_______ Kaderim mi diyeyim?
“Veysel’im”
Yüzün güleçti Veysel’im, yüreğin pak,
Hep birlikte direndik, zordu yaşamak,
Dik durduk, başladı ekmeği kazanmak,
Felek bıraksa, tat verirdi yaşamak,
--Ne çabayla kat ettik, hayat yolunu,
Hasretlere, hasret katan,
Od olup, yüreğim yakan,
Eteği gül, başı duman,
Ayırıp, mutluluk duyan,
Her büklümü, yürek burkan,
Oy dağlar, zalim dağlar.
Duysun tüm bekârlar duysun,
Başın almış gider altın,
Altınsız olmuyor düğün,
Düşünen çıldırır bir gün,
Vay haline bekârların.
-
Ömür kısa,
Hayat zalim...
Tadı yok, katıksız ekmeğin.
Ben koştum peşinden,
O, kaçtı, köşe bucak... Benden.
Ta... Doğuştan, şanssızım, zaten...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!