Ben seni iki kere sevdim
İki kere astım adını adımın yanına
İki kere ateşledim güneşi gözlerinde
Ve iki kere öldüm mavi denizlerinde...
Sense karanlığı mesken bildin
Tercihin zindanlar
Aydınlığımı çaldın gizlice
Hem yeşil umutlarımı yaktın
Hem de:”üzülme” diyerek çekip gittin...
Hayatımı ikiye böldün
Yalan öykülerinle
Aşkı bir değil iki kere öldürdün!
Ölümler sonrası kalemim keder yazdı
Kınalı sevinçlerimin başı bağlandı
Yerde-gökte dilenci günler çoğaldı
Gölgeler suya indi
Zalimlerde zulüm boy attı
Kulağıma gerçeği fısıldayan hayat
Sonunda zehrini akıttı:
“Sana iki kere yalan söyledim,
Bağışla! ..”
Ve perde hızla kapandı
Ve adın gönül penceremden bir kerede düştü...
Rukiye Çelik
23 Mayıs 2013/Ankara
Kayıt Tarihi : 10.8.2013 12:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık Sayın Rukiye Çelik...
TÜM YORUMLAR (1)