Hayatın Kuruları Şiiri - Burhan Gündoğan

Kuruları düşündüm
üzüm kurusunu
hele de kara üzümün kurusunu

ya dut kurusuna ne demeli
ağızda bırakırken şeker tadını

ha bir de halkın yakıştırması vardır
kız kurusu
it kurusu
ne diyeyim...ç kurusu
çok hoşuma gitmese de katlanırım
budur halıkım benim derim

ya gül kurusuna ne demeli
defterler arasına girer vardır bir hatırası
her açılışta ya yürek hoplatır
ya yürek ağlatır
olsun
gül kurusunu değişmem hiçbir şeye

ah en kötüsü kan kurusudur dostlar
istemem yakalasın yüzünüzü
ha kan kurusu ha kan kokusu
yıllardır bu koku tutmuş burnumuzu

bir isteğim varsa yer yüzünden yaşamadan yana

gül kurusu
gül kokusu
sarsın her yanımızı ne hoş olur hatırası