Bir yaşam seçmelisin kendine
kimbilir, belki de başlamadın.
Bakışın gündoğumunda, araladın perdeyi
yüreğinin ürkek kıpırtısıyla
bir insan sıcağındasın, adın geçiyor
duyduğun, hayatın sesi.
Başlayacak tüm çiçekler şarkıya
karışıver kokusuna
sev ne varsa gülüşüne takılan
kimsesiz ağaçtaki kuşu da.
Uzun ince yolun anlamı ne ki
bir insanı çocuk saflığınla sevmeden
ve yalnızlık; kuru bir dal
kalbinde bir bahar yeşermeden.
Mutlu günlerin kadardır yaşamın
onu tüketirken çoğalt
sarıl sevdiğine, dansını paylaş
“bir insanı sevmekle başlar hayat! ”
Şubat 2009
(Bir insanı sevmekle başlar hayat.- S.Faik Abasıyanık)
Mehmet BüyükçelikKayıt Tarihi : 13.3.2009 01:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)