Hayat Boyu Bir Gnossienne

Evet varım
Belki bir rastlantının törpülenmiş bir ucu
Bir anlık bir şehvet kurbanı belki de

Varım ve
Masamda bir öğün yemek
Yatacak bir yer ve hepsi buyum
Açlık ve savaş mağduru
içimde gizlenen binlerce çocuk

İşkence tutkunu birkaç sarhoşun dışında
Kimselerin bilmediği bir saatinde gecenin
Hırslarıyla çürümüş bir insan çöplüğünde
Kendimle göz göze gelmenin sancısına yürüyorum

Beton şehirler çirkinliğinde bir kenarda
belki de
çığlıkların gölgesinde duyulmayan bir ses

Ben varım ve
Bu insan selinde yorgun biraz
Bu insan selinde sanki sessiz
Nasıl bir şarkıysa uzun
Gece boyu bir direniş
Hayat boyu bir Gnossienne

Şiiri Değerlendirin