küçüldü gözüm
kayboldu sanki bu aralar
içime düşmüşüm de haberim yok ne diyorum
en kaygan bir odaklanmanın ortasındayım
ışığı yansısa da günün
kavursa da bir yerleri aydınlık
bir tren yolcusuyum İstanbul kadar dağınık
bilinmezliğe tutsak
bir masal gibi uzak
küçüldü gözüm
ortasında aklın
ve yüküm ağır
.. ne diyorum
görmüyor gözüm hiç bir şey
kendimden öte
Kayıt Tarihi : 10.12.2019 02:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!