O evreni kutsayan ölümsüz su
Hayat verirken o tohuma... yeşertirken
O bakmalara doyamadığım mavi gök
Her gece silinse de birilerinin gözlerinden
Yorulmak bilmeyen saatler katledilse de
Yanlış bir tepenin arkasından yükselen gök kuşağına
Koşturan zaman kölelerince
Gün
Büyük bir lütufla ışık dolu göğsünü tekrar açar
Bıkmadan usanmadan
Yaprak sadece
Sararıp dökülmeye yakın o ağacın dibine
Tutunmaya çalışır dört elle hayata
Değerini ilk kez anlayarak
Kayıt Tarihi : 10.12.2019 18:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!