Doğru duymuşsun
Siyahlar giydim
Matem tutuyorum yokluğuna.
Doğru duymuşsun
Yüzüm gülmüyor,
Tedirgin bakışlarında
Aradım huzuru
Ve bir o kadarda
Şaşkın sözlerinde
Yakalamaya çalıştım mutluluğu
Ne yana baksam
Kimin Umrunda
Başı boşluğunda ve ıssızlığında düşüncelerin
Unutulmuş şarkıları mırıldanıyor dudaklarım
Raks ederken bülbül gül dalında
Mevsim kış olmuş; olsun kimin umrunda.
Ne olur
Bırakma beni
Acıların ortasında
Yalnız ve bir başıma.
Ne olur..,
Aşk;
sonbahar rüzgârıyla savrulup gitmez,
Kaderin eteklerinde savurur onu zaman
Öyle kuvvetli hislerle bağlıysa
Koparamaz onu,
Ne fırtına ne boran.
Hayat dolu bakışlarım
Yokluğunun vermiş olduğu,
Umut ışığındayım …
Hüzünlerim
Issız yolculuğuna çıkarken
Seni bütün benliğimle kendim bilmişken
Neden sensizliğe mahkum edilişim.?
Bana gelmiyeceğini bile bile
Neden seni hergün bekleyişim...
Nice sahipsiz güzelliklerden
Bir örnek...
Karşı çöplükteki kediler.
Yaşama umuduyla parlıyor
Yumuk yumuk gözleri
Güvercinler uçuyor
Ahh be canımıniçi
Buğulu bakışlarında kaybolmak
Sevdanla boğulmak vardı şimdi..
Seni doyasıya yaşamak,
Öpüp koklamak,
Yağmur düştü göklerden
İlk önce dağınık saçlarıma
Sonra çatlamış dudaklarıma
Ve kurak toprağıma
Doyurdu kana kana
Verdi can suyunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!