Yokluğun bir isyan benim için
İçinden çıkılmaz bir zindan misali
Dönüşünse büyük bir müjde olacak
Karanlığı aydınlatan ışık sevinci gibi
Karanlık gecelerde ben
Bırak beni;
Bırak bir başıma
Bırak sensizliğe yanayım.
Bırakta kaderime ağlıyayım.
Bitmez karabasanların
Sardığı gecelerimi,
Hani oturup
Hayaller kuruyorduk seninle
Uzanıpta tutamadığımız,
Düşlerin ötesinde.
Hani güzel bir gelecekti bizi bekleyen,
Uzak değil yakındı hemde.
Seviyorum diye haykırdığımda
İstiyorum ki
Sesim yankılanarak sana ulaşsın,
Aramızda ki mesafeleri
Engelleri aşsın.
Lodoslar yıktı
Bizim sevgi duvarlarımızı,
Poyrazlar yerle bir etti.
Ama aşkımızı yok edemedi
En şiddetli rüzgarlar bile
Güneşin kızıl yanakları allanınca
Sürgün yüreklere
Düşer sevdalar
Asma yaprağına
Sarıp sarmaladığım yar
Süslemesi sen olan
Uludağ’ın eteklerinde savrulur zaman
Bir güvercin olur bende hatıran
Bazen kubbelerde dolaşır
Sessiz sedasız…
Bir yaprak düşer koca çınardan
Ben yalnızlıklar ülkesinin
Taçsız prensesi.
Ümitsizlik trenini bekliyorum
Yalnızlıklar ülkesine yolculuk için.
Dertler baş vezirimdi
Umursuzluk muhafızlarım.
Kavga yok,
Kin yok,
Pişmanlık yok,
Düşmanlıkta yok.
Şimdi benim gizemli hayallerimde
Söyleyemediğimiz sevgimizin güzelliği,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!