BİZE SEVME HAKKI VERMEDİLER
İki uzak şehirde,
İki uzak bedendik biz.
Hiç bir birimize değmedik.
Ey! sol avuç içi,
Ayırdılar bizi…
Ben ki her gün öperdim seni,
Çekerdim içime,
En derine!
Sevgilim,
Ben onu bu kadar çok severken,
Her gece bedenimi ruhsuz bırakıp yanına giderken,
Ne oldu da sustu o bana?
/Mayhoş
Neyleyim seni yüreğim?
Ah benim yüreğim,deli yüreğim!
Aklı bin karış havada yüreğim,
Zirzop yüreğim! ..
Seni ben hangi iki taş arasına koyup ezeyim? ..
Seni ben neyleyim?
Sen kelimelerin en güzel raksısın.
Düzensiz bir fiil seni sevmek.
Düşlerinde gizlenmek,bitmek...
Sen kelimelerin en güzel aşkısın...
Yanan yanımsın!
Ben sana Seni Seviyorum! derdim,
Daha bir güzel yağardı gökyüzüne karlar,
Daha doluydu hayatlar...
Ben sana Seni Seviyorum! derdim,
Yeniden gelirdi baharlar...
Yeniden yedi renk açardı yediverenler...
Ben o minik kız çocuğuyum.
Senin hayallerini kurduğun,
Masallar diyarının prensesiyim…
Ben o minik kız çocuğuyum.
Saçları örgülü,
Yüzünde tebessüm büyüten o kız çocuğu…
Nereye gidebilirim ki...
Ne yapabilirim?
Sensiz bu şehir bıçak kesiği yaralar açıyor yüreğimde.
Kanıyor.
Kanıyorum.
Kime dokunabilirim?
Ne tuhaf değil mi,
Hem nefret ediyorum hem de büyük bir tutkuyla özlüyorum seni...
Söylesene nasıl bağladın beni?
Gözlerimde yok oluşunu yaşarken arsızca nasıl oluyor da tekrar doğabiliyorsun?
Unuttum derken hangi akla hizmet yeniden hatırlanıyorsun?
Canım yanıyor,
Cehennem sıcağında hissediyorum aşkımı…
Kimse yok gene bensizliğimde…
Gözyaşlarım kovalıyor ömrümü…
Yaşanmış onca şeyi unutup,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!