Sen en güzel şiirsin kadın,
Şairi doğuransın...
Yıllar sonra bulunansın...
Sen muhteşem dizesin,
Sen en güzel kelimesin...
Ver yüreğini şiirim,
Dizlerim kırıktır benim...
Düşmekten...
Dişlerim kırıktır benim....
Düşmekten...
En çok da düşlerim kırıktır benim...
Sahici sandığım insanlarca kandırılmaktan...
Bütün hırçınlığımın sebebi,
yokluğunda yüzüme çarpan insan suretleri...
Sensizlikle beraber kimseye tahammülüm yok.
/Mayhoş
Bırak Tahiri,
Bırak Zühreyi...
Bırak Leylayı,Mecnunu!
Onlar da kim?
Sen sen ol,
Ben de ben...
Sen gene suskun kal,
Ben sana şiirler yazayım,hayatlar...
Sen gene suskun kal...
Ben sana dünyalar vereyim,aşklar...
Sen gene suskun kal...
Ben seni gene seveyim!
Anlatacak çok şeyim var aslında...
Ama ne gücüm ne de cümlem kaldı bohçamda...
Şimdilerde köşelerde seni bekliyorum en çok,
Gelirsin belki,belki yolun düşer...
Belki şaşırıpta yüreğin bana düşer...
Hayat devam ediyor.
Hayat devam ediyor da nasıl devam ediyor?
Kimse bunu sormuyor senden sonra.
Her ağlamam da,
Gitti, hayat devam ediyor,diyorlar...
Oysa onlar senden sonra devam eden hayatın canımı yaktığını bilmiyorlar...
Korkuyorum seni aramaktan.
Ya kapatırsan telefonu suratıma?
Ya susarsan telefonun öbür ucunda?
Bunca zaman, bunca yolu aşıp da yüreğine girdiğim sevgilim,
Sen, ya hepten dağıtırsan yüreğimi?
Anımsıyorum adını.
Dilim diline paralel olan her noktada kesiliyor.
Kelimeler lügat bulamıyorlar kendilerine.
Susuyorum.
Bakıyorum ki yoksun,
Avaz avaz konuşuyorum.
Ben erguvanın en güzel rengine aşığım...
Ben şehirlerin Tanrısına aşığım.
Taşında uyumak,
Toprağında uyanmak istediğim şehre,
Sana aşığım sevgilim...
İstanbul!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!