Hatice Katran Şiirleri - Şair Hatice Katran

Seni öyle seviyorum ki;
Tarifi mümkün değil!
Seni öyle seviyorum ki;
Dilim tutuluyor anlatılır değil!

Lugat yetersiz kalıyor

Koskoca şehri yakar gelirim demiştin
Hasretinle kavurdum zavallı yüreğimi
Gözümü kırpmadan gözledim yolunu
Gelmedin can gelmedin, duy be can
Duy gel be can, gel artık be cannnn!

Mevsimlerden ilkbahar, havada aşk kokusu var…
Ilık,ılık esen rüzgarın içinde, sanki sen varsın yar..
Aşk tohumcuklarını ektiğin yüreğim, alev, alev yanar…
İşte, işte öylesine bir günde tanıdım, sevdim seni yar…

Sağıma bakıyorum sen, soluma bakıyorum sen…

Ağaçlar yeşilleniyor bak
Bense yaprak dökümündeyım
Kuşlar, kelebekler cıvıl cıvıl bak
Bense Özlemlerinin gün dönümündeyim

Sevdiğim, yürek yaram

Kör olası zalim hani benimdin
Sevdiğim biri var diyemedin mi?
Lânet olsun sana, kanım, tenimdin
Sevdiğim biri var diyemedin mi?

Ben evleniyorum be can diyorsun

Çok uzaklarda biri vardı
Hatırlarmısın
Kimi mi?
Canım bitânem benim........

Masal dağlarından,
Sevda çöllerinden
Buram buram hasret kokan
Can oğlum gelmiş bu gün

Sazda, sözde sen vardın
Gecede sen, gündüzde sen
Periydin nerdeysek ordaydın
Ne oldu da sırra büründün can

Umudum ol, zavallı gönlümü avutayım
Dalım ol, çaresizliğimde sarılayım
Güneşim ol, buz tutmuş yüreğimi ısıtayım
Anla ki yaşam ümidim, yaşam sevincim sen

Ah benim ruh ikizim, yaşam kaynağım

Tekledi beden yıllar yılı
Vites attı boşa, son çeyrekte
Yol alır ölüme, son surat
Umrunda mı aşkı tatmadan gidişim
Ölüme çeyrek kala