Ağlamayı bilmeyen gözlerim,
Seni tanıdıktan sonra çeşmeye dönüştü.
Sevmeyi bilmeyen yüreğim,
Seni tanıdıktan sonra hicrana kavuştu.
Mutluluğa hasret kalmış şu gönlüm,
Hesap sorma benden
Savunmasız düşmüşüm be can
Dört duvar sorguladı beni, yıllar yılı
Bir de sen sorgulama be can
Islandığın yağmurlarda
Gözlerinin deryasında kaybolmak
Pusulasız denizlere açılmak kadar güzel
Derin maviliklerinde yaşamak gözlerinin
Rotasını kaybetmiş gemiler misali
Hangi limanda duracağını bilmeden
Uyku yok gözlerimde, uyuyamıyorum
Yüreğim sensiz, dayanamıyorum
Mecnunun Leyla’sını özlediği gibi
Bende seni özledim bir tanem; duy sesimi
Gecenin bir yarısı olmuş; umurunda mı?
Her can deyişimde
Kırka bölünür yüreğim
Yıldızlar sarar beni
Bir sen sarmadın can
Kırka bölünür yüreğim
Lutfûndan
suâl olunmaz Rabbim
Düşmüşüm anam rahmine...
Hikmetindir... Can bulup
Bir çığlıkla açılmış gözlerim...
Bin yıllık yol var, sanki arada
Denizde yok, tüm yollar karada
Uçarak gel mi dedim sana da
Ömrüm, can yarim, bu nasıl aşk
Her sözün, aşkım, canım, sevdiğim
Güneşimsin baktıkça ısındığım
İçimdeki yanan kor gibi ateşsin
Dünyamsın döndükçe varlığım
Sen ki gökteki yıldızlara eşsin
Yaşamımsın nefes alma nedenim
Çıkıp karşıma ansızın
Beni benden nasıl aldın
Ömrümden ah! ömür çaldın
Yoluna yar, köle yaptın
Nerdesin be gönül yaram?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!