Kan kırmızısına bürünmüş Çanakkale.
Şehidimin kanı kokuyor göklerde,
Semaya yükselen tekbir sesleriyle
İnliyor Çanakkale!
Mehmetçik yüreğinde, Allah sevgisiyle
Sıkıyor mermileri gayretle.
Çayı demli koy bana,
Gel otur yanıma.
Anlatayım hayatımı sana
Bana tüm yapılanlara,
Gülüp geçtim daima.
Kalbim kırılmadı mı sandın?
Doğu Türkistan!
Gönlümde sızlayan bir yara,
Her gece onu özgürlüğe kavuşturma hayaliyle
Yatıyorum ya…
Doğu Türkistan’ım
Maviydi hep hayaller.
Şair için özgürlük,
Genç için esas aşktı
Gerçekleşmeyen düşler.
İnsan,
Tanrı tarafından
Merhaba komutanım!
Bu gün hazır ol ile karşılayamadım sizi.
Bu mektubu size yazdım
Okuyun tek tek kelimeleri…
Memleket Sivas’tı,
Şafak 3’tü komutanım.
Mustafa’m,
Yeğenim, yiğidim.
Yiğitliğe en çok gidenim…
Zemheriye aldırmadan
Adımladığım,
Zalime laf bırakmadığım
Siz ki öğretmenim,
Üzüldüğümde sığındığım annem,
Asaleti gözlerine nakış edilmiş babam,
Zor günlerimde sığındığım duvardınız…
Gençlik saflarında yer tuttuğumda
Söz dinletemediğiniz ben,
Zulme boyun eğme!
Dünya’yı eline verseler,
Atanı dinleyip
Öksüz Türklük ’ünden dönme.
Ey Alparslan’ın soyundan,
Tanrı Dağı’nı yırtıp gelen...
Ah!
Bir kor ateşi mi düştü yüreğime?
Ufaktan bir sancı girdi kalbime.
Ne olmuştu bana?
Anlamıştım galiba.
Dünya’da bir çocuk ölmüştü zannımca.
ÖZGÜRLÜĞÜMÜ VERİN BANA
Özgürlüğümü verin bana!
Mutluluğum sır kalmasın
Dökülsün ortaya.
Sınırsız bilye bulmuş çocuk gibi
Güneşi gören âmâ gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!