Hasret Duygusu Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

HASRET DUYGUSU
İçimde bir heyecan yüreğim kabarıyor
Ruhum derinliklere dalıp çalkalanıyor
Öyle an oluyor ki hasret ile yanıyor
Hasretim Yusuf’umun atıldığı kuyuya

Bir gönül hikâyesi yüreğimi yakıyor
Yusuf’’umdan geriye kanlı gömlek kalıyor
Bir baba ki hasreti gömlekten gideriyor
Hasretim yakub’umun akan gözyaşlarına

Kaçarak bu zulümden kurtulmak istiyorum
Yarab senden sadece merhamet diliyorum
Tutunacak tek dalım hasretle geliyorum
Hasretim ismaili kesmeyen o bıçağa

Naçaran bir haldeyim ümidim yitirmedim
Gönül bahçelerinde bir tek gül bitirmedim
İçimdeki hasretten başka şey getirmedim
Hasretim Eyyub’umun sabrı tecellisine

İçimdeki boşluğu doldurmayı diledim
İşte bu şuur ile kapına kilitlendim
Yılların hasretiyle o gemiyi bekledim
Hasretim Nuh eliyle yapılan o gemiye

Kaybettim her şeyimi kalmadı bende neşe
Muhtacım Yarab muhtaç senin dost diyişine
Hasretle koşuyorum alev alev ateşe
Hasretim İbrahim’i yakmayan o ateşe

Kayboldu birer birer bütün tutunduklarım
Kurumuş ağaç gibi döküldü yapraklarım
Hasret ile kavruldu çatladı dudaklarım
Hasretim Hızırı’mın abı hayat suyuna

Bir ızdırap içinde bunca sene bekledim
Kederi ve hüzün’ü içime kilitledim
Yarab sadece senden bir tek dilek diledim
Hasretim hak nebiyi saklayan mağaraya

Aşkı muhabbet ile dolaşan divaneyim
Gönül penceresinde savrulan pervaneyim
Müçtehit'im yalnızım cihanda bi çareyim
Hasretim Ya Rab hasret affettim diyişine

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü