Sensiz şu dünyada, sefan sürmedim
Bir gün olsun yar mah yüzün görmedim
Yar koynundan gonca gülün dermedim
Hasretinden yanar, ağlar gezerim
Aylar yıllar geçti, gene dönmedin
Yıllarca yediler doymadılar ki
Ülkemin kanını, emen sülükler
Geleceğe eser koymadılar ki
Ülkemin kanını, emen sülükler
Halka inat, dokuz canlı kediler
Turnalara sordum haber gelmedi
Sensiz kalmak şimdi, zor hazan gülüm
Hayallere daldım o da yetmedi
Yüreğimde ateş var hazan gülüm
Varlığın olmuştu bana hediye
Her gün sevdiğini söylerken bana
Bilmiyorum şimdi, ne yaptım sana
Yürek yarasından dökülen kana
Dikenli de olsa taçtı sözlerin
Yoluna serdiğim, gonca gülleri
Ben bu vatan için şehit oldum ana
Basma ne olur yüreğine mezar taşlarını
Ağlayıp ta güldürme düşmanlarımı
Yolma sakın o ak düşmüş saçlarını
Ben bu vatan için şehit oldum ana
Yürekleri yetmez, havlar dururlar
Puslu günü bekler, dişlek kansızlar
Karnını doyurup, hep kudururlar
Türk’ün ekmeğiyle, beslek kansızlar
İki yüzlü soysuz, bir avuç kaltak
Kimi üç kuruşa satar vatanı
Bal ile börekle besler yatanı
Malına mülküne servet katanı
Okkayla tartarlar, insan diyerek
Adam gibi adam, artık yok şimdi
Vatanıma göz dikenlere
Göğsünü gerip siper ederek
Teslim ettin ruhunu Hüda’ya,
Sen giderken Cennet-i Âlâ’ ya
Ardından yollara döküldük
Bir zamanlar çocuktum
Kesme taşlı sokakta
Oyunlarla coşmuştum
Kalmıştım hep o yaşta
Bilyeler yuvarladım
Düşerken yere her yaprak
Kendine gel, uyan artık
Sulanıyor kanla toprak
Kendine gel, uyan artık
Kader alın yazıları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!