Olmuyor bu gece sabah olmuyor
Doğmuyor güneş günes doğmuyor
Derilmiş dertlerim gönlüm ağlıyor
Olmuyor bu gece sabah olmuyor
Ne sevda kaldı ne hayel dilde
Sen dünyasın ben güneş
Sen bir yalana tutulup dünyamı kararttın diye
Yaşamaktan vazmigecegim
Sen topraksın ben tohum
Sen bir arsız gonüle gönül verdin diye
Ben çiceklenmekten vazmigecegim
Bir gecenin sabahında
Senmi varsın sevdigim
Şu gönlümün refahında
Senmi varsın sevdiğim
Göklerin o şafağında
Sanki savruk rüzgar gibi
Beni yere çalıp gittin
Yeni doğmuş bebek gibi
Ağlamayı sen öğrettin
Yetti desem çare değil
Ne kaleler kadar surlar vardı sende
Ne de bir cenk şu kalbinde
Ama kalbin bir türlü fethedilemiyor
Ne tüyler kaldı ne de bir söz dilimde
Yine de senin o kalbin fethedilemiyor
Ne kapılar vardı kalbinde ne de bir kepenk
Şimdi çıkmak o sensiz yola
Kalbimde sana gelmenin heyecanı
Bir gece yıldızlarla girip kol kola
Akıtmak gözlerimle dökmek sevdanı
Gülde olsan diken de olsan gel sevgili
Uzunca bir karanlık,sabaha çaldığında
Ne sen sen ne ben ben olarak kalırız sevdiğim
Nasıl ki bir gül dalında kurur işte öyle
Bir bakmışsın güller solmuş dikenleriyle sevdiğim
Yarın seni de bir karanlık sardığında
Zaman dallarini kırar ya elleriyle işte öyle
Çare varmı buna söyle
Yol uzun da ben gelemem
Çare yoktur şu derdime
Severimde ben gelemem
Acım olsun acım olsun
Sen mutluluk gözyaşlarım
Sen mutsuz haykırışlarım
Ve sen milyon tane yıldız gökyuzümde
Sen bitmeyen savaşlarım
Öyle kolaymı karanlıklara saklanmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!