Çocukken kurduğum nice hayaller
Kendime verdiğim o güzel sözler
Onca hevesler,onca istekler
Onlar da hepiçimde kalmış
Gelip geçmiş şu günlerim
Ey sevgili
Gözlerinden kopartıp aşkı,
Yudum yudum içsem
Sarhoşu olup gözlerinin,
Sızsam o güzel gamzelerinde
Seni koklasam buram buram
Ey sevgili
Unutmak kaçmak uzaklaşmak zannetsende
Bir kalp kadar yakınsın bana
Hem sonra nereye kacmak bu
Şimdi kaçırma gözlerini öyle uzak uzak
Gözlerin değil bu kaçış değil
Kırık bir ayna gibi
Devam ederken dökülmeye
Bu kirli yolda kendimi aramaktayım
Kâh bir karanlıkta kâh bir şafaktayım
Kurumuş bir yaprak gibi
Kulağımda kuş sesleri
Sanki bir ölüme yatmışım bugün
Sevip o en güzel gülleri
Kendimi bir ölüme atmışım bugün
Hayat vardır yaşam kavgalar
Andıkça kalbim seni seviyor oy
Gönül bu ya ferman dinlemiyor oy
Hep acı çektim kimse bilmiyor oy
Şimdi bana kimler de yardır oy oy
Hayel bana seni verir hergun oy
Dallarımızı kıranların,
köklerini sökmezsem içim soğumaz
Kinse kin
Vatanıma ters bakanların,
Gözlerini oymazsam olmaz
Kimse kim
Torun dedesini beğenmez
Köküne yabancı dallar gibi
En güzeli odur da bilmez
Yüküne yükler katar gibi
Kültür değişir beter olur halk
Sana benim içim ne der
Korkma biter bu çileler
Aşkın için öde bedel
Korkma biter bu çileler
Yollarını aşındırır
Ne çogum ben ne de azım
Bana boştur deme böyle
Gün geçmez ki ayazım
Bana hoştur deme böyle
Ayak tutmaz ne de elim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!