Beklerken kapılar eşiğinde
Ellerim gül kokulu dillerim suskun
Gözlerim seni arar
Kalbim heyacanla atar
Sanki bin titreme
Her tanesi sen sevgili
Bırak şair yazsın yazsın kalemin
Söylesin zulmünü onca zalimin
Zati çivisi de kopmuş alemin
Bırak şair yazsın yazsın kalemin
Gayri senin yaran derindir derin
Üstümüze figan salmış acılar
Bilmem bir sancıdır sürer gider
Yaram sargı tutmaz sancı var
Bilmem bir acıdır sürer gider
Dost dediğim düşmanım çıktı
Bir gece çıkmışım o sessiz yola
Kaybedip kendimi uçsuz bucaksız
Seyre dalıp o dumensiz yıldızları
Kaybetmişim kendimi kapkara denizde
Önce sarmış beni zifiri bir karanlık
Gözlerim umutla bakar
Kırık aynalara sessiz duvarlara
Biliyorum birgün karanlığı delip
Tepelerden doğacaksın
Biliyorum yıldızları önüme serip
Ellerimden tutacaksın
Bir rüya ise seni sevmek
Uyanmak istemem sevgili
Kaybolurum gecenin karanlığında
Gözlerin yalnızlığa yol aldığında
Şimdi bir iki kelimeyle,sen dilimde
Umudumuz boğamazlar
Biz umut doluyuz gardaş
Karşımızda duramazlar
Biz umut doluyuz gardaş
Fikir eksi akıl bayat
Yine gönlümü vuruyor
Bu dert benim bu dert benim
Sanki gönlüm ölüyor
Bu dert benim bu dert benim
İşte ömür geçiyor
Bugün her yan olmuş dağ taş
Buna çare bulmak lazım
Yaşla dolmuş göz ile kaş
Buna çare olmak lazım
Zalim zulüm eder bugün
Dertli derli çalar sazın
Bu ne biçim efkardır arkadaş
Aglak kalbin bitmez sızın
Bu ne biçim yardır arkadaş
Yollar bitmez günler geçmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!