Hasan Öz Şiirleri - Şair Hasan Öz

Mavzer, gibi atamayan
Aşk’a şevki katamayan
Bahsi gizde tutamayan
Yansız kalbi kim neylesin

Sözü; aşkla akmıyorsa

Sevda sevda diye harında piştim
Yetmez azdır dersen ilave köz at
Aşkından bayıldım; ayıldım, içtim
Bu tenin cürmü ne serde kabahat

Süzerek camını önünden geçtim

Dileğim alın teri, özümse milli
Belki asi denir keskin sert dilli
Yazmaz kitabımda mazisi kirli
Lafzı ayan günden sırrı bul dayı
Gayb’ı sezen mahir kalbi kul dayı

Ne diye peşine koşup geleyim
O, geçmişte olan tadınmı kaldı
Sebep nedir varsa onu bileyim
Rehberde yazılı, adım mı kaldı

Nasılda kanmışım allı sözüne

Ceviz, badem içi desem
O ne deme hal bu derim
Onla kuru ekmek yesem
Hoş mu diyene bal derim

Değer, çekilen zahmete

Arkan sıra kaderime yanarken
Sana değil dile kızdım güzelim
Belki deyip özlemine banarken
Vebalini; bana yazdım güzelim

Gerçek diye suretini, sararken

Nerde şu aşkların masalsı yanı
Sıkılma söyle ki erenler duysun
Dertlerin, tersine dönünce yönü
Çekinme söyle ki yerenler bilsin

Sanmayın bu alem, neşeli dolu

Çekip gittin densiz çıkıp ağlama
Söktün yüreğimi bir de dağlama
Gönül durgun dil telimi bağlama
Yaktın sol yanımı kalben yanasın
Kapandı sandığın dertler kanasın

Yıktın gönül hanemi perperişan eyledin
Nasıl kıydın de aşka niçin kötü söyledin
Sana olan duygumu; hislerimi, payladın
Sildim şu tüm maziyi yana, kalan kederi
Güme giden günlerin, olmaz bende ederi

Zayi ziyan heba oldu
Kelamı hak şiir soldu
Boş dizeler eser oldu
Yalan dolan hoş şairlik
Dikkat et bak yaş şairlik