SABAH-2
Saçını döken yıllar
gelmez bir daha
geçti o günler
kanayan söz söyleme
SABAH AKŞAM
İçimde beklettiğim deli yanım
Derelerde bakıp durduğum uçurum
Nerede ıslık çaldığım kaya?
Silkeleyip durduğum muşmula
SALKIM SAÇAK
Siyah beyaz resimlerden
Gençliğimi o günlerimi al da gel
Çiçeğe bürünsün dallarım yeniden
Salkım saçak görüneyim birden
SACAYAK
Ah! Bir düşmeye gör
Kimsenin açılmaz kapısı
Sonra zonklar acısı
Kalır tasası
SELAHATTİN
“Metin baksana stat şehrin merkezinde
Oraları saat, saat, metre, metre yaşarım
O günlerin güzelliğinde
O günlere o günlerin arkadaşlarına selam
SENDE KALANLAR
Temmuz ayında
Anılar tıp tıp düşer
İkindi akşam arasında
Geçmiş dolup taşar
SESİMİZ
Ayazında kış
Öksürür bir yanım
Nasıl derim onlara
Isınmaz kar yağar içim
SEVGİ ve BARIŞ
Geçmiş konuştukça
Bıraktıkların ellerini yakar
O günler uzaklardan bakar
Kapını kim çalar?
ŞİİR 2
O dalgaların köpüğünde
Rüzgarda fısıldar dururdu
Bazen karanlık uğuldardı
Mavisi denizden taşardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!