Kara deliktir gözlerin
Bir kere kapılmaya gör
Kurtulmak mümkün değil
Neyim var neyim yok, içine çekiyorsun
Ve ben, parça parça kayboldukca gözlerinde
Şeytanmısın..
Dün yine rüyamdaydın
Hüzünle andım seni
Bunca zaman nerdeydin
Yoksa unuttunmu beni
Gelmeyeli kaç ay oldu
Ölüm sonmu, başlangıçmı
ekşimi, acımı, tatlımı,
bunu hiç bilemeyeceğim.
Bir gün gelip bilsem bile,
ne çare!
Size değil,
Değerli olanmı azdır,
az olanmı değerlidir?
Günlerce denizde dalgalarla boğuştuktan sonra,
karaya adım atar atmaz,
eğilip toprağı öpenle,
çölde, kör bir kuyuda,
Sizce adalet önemlimi?
Ya aç gözlüler, hırsızlar, caniler, katiller!
Adaleti yoktan var eden,
önemsizi önemli kılan,
onlar değilmi?
Kapkara bir karanlığın en orta yerinde,
kuyruksuz bir maymun
Elindeki pisliğini sürerken suratına
daha çok benzemekte en son nesli insana
Dur be ey zalim dünya
Dur artık, dur diyorum
Yetti artık bu oyun
Yetti artık sahtekarlık
Verin benim emeğimi
Verin benim göz nurumu
Sende biliyorsun, seni deliler gibi seviyorum
Boşalan bütün kadehlerimi, hep sana adıyorum
Aşktan yana şansım yokmuş, bunu şimdi anlıyorum
Ama, asıl derdimi bir bilsen
Bir defa olsun seviyorum demeden
Kapattın bu aşk sayfasını
Korku neremde saklı
Heyecan nereden vurur beni
Sevgi nasıl yüklenir yüreğime
Nefret nereden terk eder beni
Ölüm bir ajan mı, beynimde, yüreğimde
-
Elif Kerenciler
Tüm Yorumlarhani butun siirlerin altina ayri ayri yazmak gerekir ama yalnizca sunu soylemeliyim bir insani tanidigima memnun olmak nasil bir duyguymus anladim.tesekkurler 'var' oldugunuz icin...