Hasan Hüseyin Korkmazgil Şiirleri - Şair ...

erken kalkardı sabahları
bir bardak süt içerdi ılıcık
kültürfizik yapardı
çayına süt katardı
Ekmeğini kızartır
kaçınırdı sigaradan alkolden

Himalayalarin tepesine tirmanmak guc
ama mumkun
Okyanusu asmak da guc
ama mumkun
Ay'a ulasmak da oyle

girdiler kapılardan
girdiler pencerelerden
mektuplardan kitaplardan telefonlardan
girdiler kirlettiler ve gecemizi
girdiler ağrıttılar ve gündüzümüzü
isimize saygımızı

Ben bu kapıları bir bir açarım açmasına ama kırarım
Şehzadelerle gitti ölü devin altın anahtarları
Masallara dönük yüzlerinizde o hiç eksilmeyen kaygu
O donuk maviliği masal cennetlerinin
Bırakın işte gözleriniz alın işte yumruklarınız
ama siz aptalsınız aptalsınız

seni kimler kaçırdı o güzel yazlarımdan - güzelim
nere gitti tohuma deresinde - o ishalli yalnızlığım
saclarının uzun uzun o güneşli sarisi
yüzünun papatya sabahlığı - haziranlarımda
gülüşünun baharlığı susuşunun sonsuzluğu
nere gitti sende benim olan o sonsuz özlem

bıyıkları olu kartal kanadı
kasları yıkık
durmuş güneş altında
dünyaya karsı

Basında kirli yağlık

tarlakuşlarına inanır
allaha inanmazdı
denizi ilk gördüğü gün
ölüm ölüm diye bağırdı
ve gözlerinde mavi
yıllarca çalkalanıp durdu

Bak Bedri dinle beni,
Dinle beni ikigözüm kardeşim
Yücel diyor ki Bedri
(kapı çaldı bi dakka
...................)
Hayır Zeki değilmiş,

Karanın mavileşe mavileşe mavileşmesi
dönüşmesi altun sarısına mavinin
ve sonra ayçiçeğinde ivecen bir balarısı
yani sen
yani ben
yani biz

kollarını o biçim kavuşturma, kötü çok kötü
acır gibi bakma yüzüme yoksulluğum büyüyor
aç şu perdeleri nella aç nella uykum geliyor
kır şu camları nella kır nella boğulacağım
yapraklar kokunca bir
sular yorulunca