Bir yaprağın düşmesiyle başladı sonbahar,
Çırılçıplak soyundu bütün ağaçlar,
Rüzgara karışıp bilinmeyen kuytulara sürüklendi yapraklar,
Sonra yağmur yağdı ıslandı cadde ve sokaklar.
Isının sıfırın altına düşmesiyle başladı karakış,
Ne zaman seni düşünsem,
Silinir beynimden bütün düşünceler.
Ne zaman seni özlesem,
Küçük bir çocuk bir köşede seni bekler.
Dilimde dans eder durur eski şarkılar,
İstanbul`un her köşesinde sen varsın sanki,
Her rüzgar seni fısıldıyor sanki kulaklarıma.
Geçtiğim her yolda sanki ayak izlerin var,
Bütün duraklarda insanlar sanki seni bekliyor...
Her mevsim sıcak soğuk demeden seni yaşıyorum,
Ansızın gelir sevda, anlamazsın bile,
Gözlerinden girer, sonra kalbine,
Önceleri güzeldir herşey, yaşaması kolaydır,
Sonrası acımasızdır, mahkum eder gecelere.
Baharı gören gözler yağmur olur akar,
Sımsıcaktı ellerin çekip gidemedim,
Tertemizdi bedenin sarılıp öpemedim.
Bırakmadı beni derin sözlerin,
Çok sevmiştim seni ellere veremedim.
Haykır rüzgara karışsın sesin,
Bir günlük özlemimi götürsün.
Her sonbahar geldiğinde,
Bir rüzgarın peşine düşerim,
Sana gelirim belki diye,
Senden sonra çok ağladım,
Gecelere hep tutsak kaldım,
Belki unuturum diye çok uğraştım,
Ama olmadı yapamadım.
Kırıldı bütün kadehler,
İhanet kıyısında yağmurlu bir akşam vaktiydi…
Ellerimde yağmurun katreleri, yüzümde hüznün eşsizliği vardı.
Kopkoyu gökyüzü, gözlerimde sırılsıklam nefret gibiydi.
Saçlarımdan, ayak uçlarıma kadar inen hasret, son demindeydi…
Duygusal yanım ölümün eşiğinde,
Islandı şehir bu gece
Bulutlar pay biçti semayı kendine
Islandı şehir...
Yüzüme düşen damlalar
Yalandı gözyaşların kadar
Karanlık düştü sol yanıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!