Hasan Arpaci Şiirleri - Şair Hasan Arpaci

Hali ahvalimi kavurdun felek,
Sarı yaprak gibi savurdun felek,
Kuru laflar bulup doyurdun felek,
Verdiğin acılar yetmez mi dersin.

Bu dünyanın yaşını, bilen varsa söylesin,
Milyarlarca insandan, sen sadece birisin,
Öldüğün de on kişi, belki sana üzülür,
Yetmiş yıllık hayata, hoş gelip, boş gidersin.

Hasan Arpacı,2018, Üsküdar

Ilımlı İslam’a geçelim derken,
Kaybettik ahlakı inancı dostum.
Hayatı bir baştan başa giderken,
Dergâhlar sahtekâr yalancı dostum.

Ecyad kalesini yıkıp yerine,

Fikrini söylemek cesaret ister,
Söylersen fikrini zindanda biter,
Düşünce sıtmalı,ateşten titrer,
Korkuyor burada zindancı dostum.

Yiğitler ölmez,
Yaşıyorsa kahraman,
Yaşamıyorsa şehittir.

Yiğitlik kuru laftır,yoksa içinde iman,
Mertlikle süsle onu,olursun belki insan,
Anlamı yoktur bunun,patlayan volkan olsan,
Yiğitsen;cephelerde olacaksın kahraman.

Lafla,sözle,yapılan hamasete bakılmaz,

Bana dana gibi,
Kokuyor diyorsun.
Ah be kardeşim,
On beş günde bir,

Ağaya güvenme beye güvenme,
Ona da bir kurşun atanlar çıkar.
Konağa güvenme köşke güvenme,
Ona da bir kibrit çakanlar çıkar.

Akşam olur dertle tasa birleşir,
Karabasan gibi çöker üstüme.
Adalet hukukla pasa sevişir,
Namussuz zevkleri döker üstüme.

İrade vicdanı sıyırıp geçer,

Herkes,
İyi günlerde ,
Saksıda çiçek gibi koklar.
Korkusunu,
Sonbahara saklar.