Hasan Akay Şiirleri - Şair Hasan Akay

Kımıldar dudakların,
Aşkı anlatırken.
Tatlıdır gülerken
Kalbinin haykırışını,
Gözlerin sessiz sevişini
Hep dudaklar söyler.

Daha dün kucaklaşıyorduk
Aşkımızı anlatırken
El,ele koşuyorduk
Göz,göze konuşuyorduk.

Bu gün yabancıyız ikimiz

Hiç acımadınız!
Ne kanayan kalbime,
Ne de yağmur gibi akan göz yaşıma.
Sapladın hançerini haince kalbime.
Haykıramadım bile size
Düğüm,düğümdü kelimeler boğazımda

Kelebekler dans ederken
Sokak lambasının ışığında
Sanki kavga ediyorlardı
Kaldırım taşına düşen gölgeleriyle
Bir baykuşun sesi
Tüm karanlığın

Son defa ağladım
Kızıl fecre kadar.
Dudağımdaki siğaram,
Elimdeki kadehe
Mektuplarına ve sana
Artık elveda.

Bir ateş yanıyor içimde,
Kaybettiğim aşkı,aşkımı arıyorum.
Seni soruyorum,
Teneffüs ettiğimiz havadan,
içtiğin sudan!
Saçını okşayan rüzgardan,

Tanrım..
Bu mutluluğu çok görme bana
Baharda
Ümitlerim fışkıran bir filiz gibi
Ermişim sevginin güzelliğine
Gül açmış

Sevmişiz aşkı bilmeden
Dinle içinden gelen o sesi hey!
Serseri gönlüm.
Döküldü yapraklar hazanda mevsim
Küçük toprak yığınının üzerine
Yağdı yağmurlar

Dumanlı dağlar başı
Arılar peteklerine yaptı balı
Gözlerim kahırlı,Kalbim sana kahırlı
Yollar çok mu uzaktı gelemedin
Bir kaç satır mektup yazıp ta göndermedin
Alaydın eline hançeri

Gitmek istedim sessizce bu dünyadan,
Havasını beraber soluduğumuz bu şehirden
El ele dolaştığımız bu şehrin sokaklarından
Ve nede sen, bilsin istedim.

Duygularımın donukluğunda