Hasan Ahmet Şiirleri - Şair Hasan Ahmet

Onuruma dokundurmam!
Dokunursan, saygı duymam!
Kusuruma bakma usta,
Baskılara dayanamam!

İnsan tanıdım,
Tutmuyor ayağı, eli,
Söylemiyor dili,
Muhtaç insana.

İnsan tanıdım,

Ne yapmalı,
Ne etmeli,
Bir yolu bulunmalı,
Silahlar susmalı.

Tıkansın muslukları.

Her gün diyorum adama:
Haline bak, gör, ağlama!
Sen seçmensin, insanı seç,
Tükürdüğünü yalama!

Kabuğundan çık, ha gayret,

Doğduğu vatanında,
Bu çağda, bu asırda,
Vatandaşım, vatansız,
Avrupa toprağında!

Kutsaldır insan hakkı.

Nerede erkekler,çıkıversinler. Suçluyuz beyler,bir deyiversinler. Hiç ürkmesinler,haykırıversinler, Suçluyuz beyler,hepimiz suçluyuz! Saygılı büyükler,sevgili gençler, Eğitimliler,gerçek düşünürler, Hani ananeler,örf ve adetler? Suçluyuz beyler,hepimiz suçluyuz! Hormonlu gıdalar,mikroplu sular. Yağıyor bombalar,ölen canlılar. Açlıktan ölenler,Afrikalılar. Suçluyuz beyler,hepimiz suçluyuz! Ekonomik krizler,dolu hırsızlar. Satılıyor beyler,bütün değerler. Hani neredeler,gerçek insanlar? Suçluyuz beyler,hepimiz suçluyuz!

Ezelden beri,
Bozuk bu yaşlı dünyanın düzeni.
Kimi efendinin efendisi,
Kimisi de kölenin kölesi.
Bir türlü kurulamamış,
Gezegenimizin dengesi.

Dünya kadınlar günü,
Düşün bugünü, dünü!
Alıp satılan maldı,
Kutlar özgürlüğünü.

Çok önemli zamandı,

Biz kardeşiz.
Aynı anadan,
Aynı babadan,
Öz kardeşiz.
Dillerimiz farklı,
Dinlerimiz farklı,

Bak, patron kudurdu, gelir durdu, vergi vurdu,
Çiçek yüzler soldu,gözler doldu, hayat durdu.
Beklemezdik bunu, gurbet bize mesken oldu.
Ürkerek, üfleyerek yemek gerek yoğurdu.

Oturduğun daire senin, başkasının arsa,