Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
dertler kendiliğinden bitmez,nasılki sevinçleri yakalamk için mücadele ediyorsak,koşuyorsak bir şeylerin peşinden,dertleri savmak içinde mücadele etmeliyiz.dertsiz insan yoktur,ama yenilmiş insanın derdi azalmaz,
yenilmek yok,pes etmek yok,başkasından medet ummak yok,
ayakta ve hayatta olduğumuz sürece savaşacağız,ama ilk yenmemiz gereken beynimizdeki tembellik,ve yüreğimizdeki karamsarlıktır
Hayat, bilgi, bilinçle ve yaşamaktır. Yaşamak için çalışmak gerekir. Bizi yaşatacak, yeme, içme, dinlenme, barınma ve giyinme hiç bir zaman kendiliğinden olmayacaktır. Başkasına muhtaç olmamak için, gayret içinde olmak esastır. İşte derman buradadır.
İçimizde.. Bilgilerimizde. Bilincimizde. Başkası olmamak, başkasından yardım dilenmemek. Kendimiz olup başkası olmamak gibi kavramlarda başarılı, kararlı, azimli olduğumuzda. Kendi içimizde dengeye ulaşacağız. O zaman, sadece dışarıdan gelen dertler olacaktır. Onlarla da kendi içimizdeki güçle mücadele vermek kolaydır. Ama insanı asıl güçsüz bırakan, kendi içinden kaynaklanan dertlerdir. .
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta