Hamza Süngü Şiirleri - Şair Hamza Süngü

Yerle bir olanlar hep , yari ile olurmuş
Yâri kendi bilenler,kendinde kaybolurmuş

Cümle varlık fıtratın , ifşâ için yarışta
İnsan için mutluluk;son noktaya varışta

Yaşamadığım ilim, söyle bana ne katsın ?
Yaşamadan söyleyen,sözüyle yere batsın

Yarab Musa yolunda,yokmu indinde hatır
Yine Firavn peşimde, yine denize batır

İdrak ölü bakış dar
Elde tesbih tıkırdar
Başka kâmil kulmu var
Yobaza bak yobaza

Düştüm yine yüce derde
Benlik oldu bana perde
Ay gün gitti,mevsim nerde
Baharım yok ve yazım yok

Kimki var'ın terkedip, kimliğinden tükendi
Fenâ bulanda sultan, kendi kalırmış kendi

Düşünce,derdimi,cümle halimi
Fikrimi,zikrimi,pür melâlimi
Fakirden beklenen,arzuhâlimi
Dilimi döndürüp diyesim yok yok !

Allah kuldan zuhurda , kul Allah'ı arıyor
Senden başlayıp bu yol,yine sana varıyor

Gönül sâfi
Allah kâfi

Âşık kuldur
Gonca güldür