Ey güzel, sözünü erine söyle
Ağyâre duyurma,derine söyle
Sözlerin hep yerli yerine söyle
Hınzıra boncuğu takma kardeşim
Taptuk dergahında, molla Kasım kalır akıl
Yunus olmak dilersen,var gönüle nazar kıl
Gönülken akla sapan
Daima nisbet kapan
Kendi nefsine tapan
Aşkı nerden tanısın
Düşüncesiz,derdi yok
Madem ki cümle kâinat, bir tek bedendir
Yarab bu ateş,bu figan,bu gam nedendir
Muhabbeti internete bağladık
Dost kalbini menfaatle yağladık
Basiretin gözlerini dağladık
Hakikatler yalan oldu ne haber ?
Milyarlarca insan, çürüyüpte yeniden bitti
Baştan beri o ağırlık, acep nereye gitti ?
İnsanı bilginin kabrine koyduk
Yaşanmaz olunca küflendi neyzen
Tıkadık kulağı irfâna doyduk
Feryadın pazarda üflendi neyzen
Hakk'a mekândır deyip,varır kendin girersin
Ân'a saray sen iken, niye benlik güdersin?
Rahmeten lil alemin ki,zahmeti kıldı rahmet
Nokta kadar benliğinle,rahmete etme zahmet
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!