Hamza Süngü Şiirleri - Şair Hamza Süngü

Bir çizgidir şu varlık, başı sonu bir nokta
İnsan olana kadem, ne varlıkta ne yokta

KADİM MESLEK



İnsanlık; kimi kulda, yetim gibi eziktir
İnsanlık; kadîm meslek, altın bileziktir

Hâlik'ın en gûzîde,eseridir ki,kadın
Aklın şaşakalırdı,ibret ile bakaydın

Sen yeni doğmuştun
Hani doğduğunu bilirim derler ya...
Gözlerin ışıl ışıldı
Maviydi
Sonradan döner dediler
İçim burkuldu...

Tüm Kalpleri toplasan,yüz gram altın etmez
Bir kalbi yapmak için, kainat mülkü yetmez

KAMİL


Kâmil O'dur Fakiri , hâlin gizlese tanır,
Sağ el yardım ederken,solu O'ndan utanır

Tefekkürsüz başlar ki,her gövdeye bir yüktür
Kâmil insan idrâki, âlemlerden büyüktür

Padişah gönlümüzde,tercümânı dilimiz
Ten fânusu içinde,yanar aşk Kandilimiz

İnsan kadr'in bilmeyen , şeyâtîne bir dildir
Gönlün insan kılanlar,her geceye kandildir

Bâki gönül âlemi, ânı söyler dilimiz
Arasıra yanıpta, sönermi kandilimiz